ท่าออกอาวุธพื้นฐานของ มวยไทย
มวยไทย
คือ ศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัว โดยใช้ 4 อวัยวะในร่างกายเป็นอาวุธ อันได้แก่ มือ
เท้า เข่า และศอก ซึ่งพื้นฐานของออกอาวุธในแต่ละอวัยวะ มีดังนี้
มือ
หมัด
-
หมัดตรง หมายถึง การชกหมัดออกไปจากไหล่ให้เป็นแนววิถีทางตรงไปสู่เป้าหมาย
-
หมัดงัด หมายถึง เริ่มต้นจากท่าจรดมวยขวา แล้วย่อตัวลง เท้าแยกห่าง ย่อเข่าซ้ายลง
พร้อมกับลดหมัดซ้ายลงและหงายหมัดขึ้น แล้วบิดลำตัวไปทางขวาของตนเอง
พร้อมกับดึงกระตุกหมัดซ้ายขึ้นตรง
-
หมัยเสย หมายถึง ชกหมัดในระยะประตัว ทิศทางการเคลื่อนที่ จากล่างขึ้นบน
-
หมัดตวัด หมายถึง การชกหมัด โดยการงอและเกร็งข้อศอกไว้ให้หมัดออกไปเป็นวิถีโค้ง
อาจคว่ำ หรือตั้งหมัดก็ได้
ศอก
-
ศอกตี หมายถึง การพับข้อศอกตีเฉียงลงกระทบเป้าหมาย สามารถตีได้ทั้งซ้ายและขวา
-
ศอกตัด หมายถึง การพับข้อศอกขึ้นตีศอก ทิศทางขนานกับพื้น
-
ศอกงัด หมายถึง ศอกที่เราใช้ตีเสยขึ้น หรืองัดขึ้น เป้าหมายไปที่ปลายคาง คิ้ว
หรือใบหน้า
-
ศอกกลับ หมายถึง การหมุนตัวตีศอกทางด้านหลัง
เข่า
-
เข่าตรง หมายถึง เข่าที่เคลื่อนที่จากจุดเริ่ม ไปกระทบเป้าหมายแนววิถีทางตรงดิ่ง
-
เข่าเฉียง หมายถึง การตีเข่า ขึ้นเฉียงทำมุมกับลำตัวคู่ต่อสู้
เป้าหมายบริเวณชายโครง
-
เข่าโค้ง หมายถึง เข่าที่ใช้จะต้องบิดสะโพกคว่ำลงให้ทิศทางของเข่าลอยโค้ง
จากบนลงปะทะเป้าหมาย ให้ปลายเท้าเหยียดเป็นเส้นตรงกับขาและเข่า
-
เข่าลอย หมายถึง การตีเข่าขึ้นไปตรง ๆ โดยการกระโดดตัวลอยพันจากพื้น
เท้า
เตะ
-
เตะตรง หมายถึง การเตะให้วิถีทางขึ้นตรงจากพื้นสู่เป้าหมาย
-
เตะตัด หมายถึง การเตะที่มีวิถีโค้งขึ้นเล็กน้อย แล้วตัดขนานกับไปกับพื้น
-
เตะเฉียง หมายถึง การเตะเฉียงจากพื้นสู่เป้าหมายบริเวณชายโครง ลำตัว
หรือปลายคางผู้ต่อสู้
-
เตะตวัด หมายถึง การเตะเหวี่ยง แล้วตวัดเท้าให้ส้นเท้าปะทะเป้าหมาย
ท่าออกอาวุธในแต่ละส่วนเหล่านี้
ผู้ที่พึ่เริ่มฝึกเรียนมวยไทย จำเป็นต้องรู้ท่าเบื้องต้นนี้ก่อน
เพราะถือเป็นท่าเบื้องต้นในการเรียนแม่ไม้มวยไทยและกลมวย
เพื่อพัฒนาสู่ท่าขั้นสูงต่อไป
ขอบคุณข้อมูลจาก กรมพลศึกษา
อ่านบทความเพิ่มเติม
ประเพณีเกี่ยวกับ มวยไทย
ที่มีมาแต่โบราณ
